مجله دوستم | نقاشی خطاطی طراحی
نقاشی قهوهخانـه شیوهای از نقاشی ایرانی است. نقاشی پل عابر این نقاشی، نقاشی پل عابر نقاشی روایی رنگ روغنی با درونمایـههای رزمـی، مذهبی و بزمـی هست که درون اواخر قاجار و اوایل پهلوی همزمان با مشروطهٔ ایران، اوج گرفت. نقاشی پل عابر نمونـههای قابل توجهی از آثار هنرمندان نقاشی قهوهخانـهای درون موزهٔ رضا عباسی نگهداری مـیشود.
مبداء این هنر، سنت قصهخوانی و مرثیـهسرایی و تعزیـهخوانی درون ایران هست که پیشینـهٔ آن بـه سدهها پیش از ایجاد قهوهخانـهها و چایخانـهها مـیرسد. این نقاشی بـه دست هنرمندانی مکتب ندیده پدیدار شد. درون اواخر دوران قاجار و اوایل پهلوی همزمان با مشروطهٔ ایران، این هنر ایرانی اوج گرفت. بعد از آن درون دهههای ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ خورشیدی، این شیوه مورد توجه هنرمندان مدرنیست ایرانی بـه ویژه اهالی مکتب سقاخانـه قرار گرفت.
تصویر نادری از نقاشی قهوه خانـه ای
درونمایـهٔ این شیوهٔ نقاشی موضوعات رزمـی، مذهبی و بزمـی بودهاست. نقاشی قهوهخانـه درون تاریخ نقاشی ایران پدیدهای نوظهور بوده کـه تلفیقی از ارزشهای مذهبی و مـیهنی ایرانیـان هست و بیشتر دارای نقشهایی از حماسههای جانبازی و ایثار پیشوایـان دینی ایرانیـان و ا شیعه، و نیز پهلوانان ملی ایران مـیباشد. درونمایـهٔ بسیـاری از این نقاشیها حادثهٔ عاشورا و حکایـات شاهنامـه هست که بر دیوارها نقاشی شدهاست.
« نقاشی قهوه خانـه، بازتابی اصیل و صادق از هنر هنرمندانی عاشق، تنـها و دلسوختهاست. هنرمندانی مظلوم و محروم از تبار مردم ساده دل و آیینـه صفت کوچه و بازار، آنانی کـه از بعد قرنـها سکوت، زیر سقف تاریک قهوه خانـهها در خلوت عارفانـه تکیـهها و حسینیـهها، درون سر هر کوی و برزنی، چشم درون چشم مردم دوختند و در محفل پر انس و الفت آنان، بغض معصومانـه شان را یکباره شکستند. درون ستایش راستیها و مردانگیها نقشـها زدند و حکایت کژیـها و پلیدیـها د. رنگ سرخی نشاندند بر تن بوم و دیوار کـه گویی ه ه خونـهای خشکیده مظلومـیتهای از یـاد رفته بود و رنگ سبزی گزیدند بـه پاس یـاد بهار سر سبز و پر طراوت روح و اندیشـه راستان و آزادگانی کـه در جان و دل و خیـال و باور مردم قرنـهای قرن، نسل بـه نسل، بـه ، که تا به روزگارشان بـه یـادگار مانده بود و چه جاودانـه و همـیشـه پایدار و ماندنی. »
نقاشی قهوهخانـه شیوهای از نقاشی ایرانی است
نقاشی قهوهخانـه و شرایط سیـاسی
با تولد مشروطیت، همگام با بیداری افکار عامـه و رشد و تعالی اندیشـههای آزادیخواهانـه، این هنر مردمـی به یکباره جانی تازه مـیگیرد. نقش داستانهای حماسی و مبارزات آزادیخواهانـهٔ مذهبی و مـیهنی، بـه وسیلهای برای آگاهی و ایجاد حس مبارزه درون مردم تبدیل مـیشود و در همـین دوران هست که این هنر بـه اوج خود مـیرسد. مداحان و نقالان، درون حسینیـهها و تکیـهها و قهوهخانـههای رو بـه رشد پایتخت (تهران) و دیگر شـهرها، سهمـی بـه سزا درون حفظ این بیداری داشتند.
دستهبندی موضوعی
این شیوهٔ نقاشی را از دید موضوع کلی مـیتوان بـه دو دسته تقسیم کرد:
نقاشیهای مذهبی:
نقاشیهای مذهبی مجموعهای از چهرههای پیشوایـان و بزرگان دین و مذهب و صحنـههایی از جنگها و نبردهای معروف پیـامبر اسلام و علی ابن ابی طالب و رویدادهای کربلا را شامل مـیشود.
نقاشیهای غیرمذهبی:
نقاشیهای غیرمذهبی شامل مجموعهای بزرگ از داستانهای رزمـی و بزمـی ایرانی هست که بـه رویدادها و اتفاقات افسانـهای، حماسی، تاریخی و چهرههایی از شاهان و قهرمانان شاهنامـه (چون رستم و سیـاوش) و صحنـههایی از مـیدانهای نبرد و عرصههای عشقورزی و دلدادگی قهرمانان و بزمگاههای شاهان است.
استادان و پیشکسوتان
حسین قوللر آقاسی و محمد مدبر از پیشکسوتان نقاشی قهوهخانـهای هستند. بعد از ایشان، شاگردانشان مانند فتح الله آقاسی، عباس بلوکی فر، حسن اسماعیل زاده و حسین همدانی راه استادان را پیگرفتند.
هنر نقاشی قهوه خانـه
: نقاشی پل عابر[گالری از زیباترین نقاشی های چهره از روی عسری اول – مجله ... نقاشی پل عابر]
نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Thu, 21 Jun 2018 15:10:00 +0000